Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/18911 Esas 2020/19711 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/18911
Karar No: 2020/19711
Karar Tarihi: 24.12.2020

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/18911 Esas 2020/19711 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiş, ancak suç tarihinden sonra değiştirilen kanunlar nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği dikkate alınmıştır. 4733 sayılı Yasaya göre cezalandırılması gereken sanık, 5607 sayılı Yasaya göre cezalandırılmıştır. Yürürlükte bulunan kanunların farklı maddeleri uygulanarak hüküm verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, sanığın temyiz itirazları kabul edilerek hüküm bozulmuştur.
4733 sayılı Yasa - ceza maddeleri
6455 sayılı Yasa - 4733 sayılı Yasanın değiştirilen kanun maddesi
5607 sayılı Yasa - ceza maddeleri ve uygulama şartları
6545 sayılı Yasa - ceza maddelerinin değiştirilen hali
7242 sayılı Yasa - ceza miktarında indirim ve etkin pişmanlık uygulaması hükümleri
5237 sayılı TCK - hukuki durum tayininde kullanılan kanun
1412 sayılı CMUK - bozma sebeplerinin incelenmesi için kullanılan kanun.

7. Ceza Dairesi 2018/18911 E. , 2020/19711 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eylemlerinin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi delaletiyle anılan yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22. ile 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinden cezalandırılması yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, cezada kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 24.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.