Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2012/6607 Esas 2012/23571 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi  tarafından  düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
17.04.2008 tarih ve 5754 Sayılı Yasa"nın 56. maddesi ile değişik 5510 Sayılı Yasa"nın 93.maddesinde; "Bu kanun gereğince sigortalılar ve hak sahiplerinin gelir, aylık ve ödenekleri, sağlık hizmeti sunucularının genel sağlık sigortası hükümlerinin uygulanması sonucu kurum nezdinde doğan alacakları, devir ve temlik edilemez. Gelir, aylık ve ödenekler 88. maddeye göre takip ve tahsili gereken alacaklar ile nafaka borçları dışında haczedilemez." hükmü yer almaktadır.
28.2.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5838 Sayılı Kanun"un 32.maddesi ile 5510 Sayılı Sosyal Güvenlik Kanunu"nun 93/1 maddesinde yapılan değişiklik ile; "Bu fıkraya göre haczi yasaklanan gelir, aylık ve ödemelerin haczedilmesine ilişkin talepler, borçlunun muvafakati bulunmaması halinde icra müdürü tarafından reddedilir" hükmü getirilmiştir. Buna göre muvafakatin geçerli olması için borçlu hakkındaki icra takibinin kesinleşmiş olması yeterlidir. Bu düzenleme usule değil esasa ilişkin olup, İİK. nun 83/a maddesi karşısında özel hüküm sayılır ve öncelikle uygulanır.
Somut olayda şikayetçi A. A. 17.01.2010 tarihinde yapılan menkul haczi sırasında icra kefili olduğu ve emekli maaşının 600.00 TLsi üzerine haciz konulmasına muvafakat ettiği, örnek 4-5 icra emrinin ise 14.02.2011 tarihinde tebliğ edildiği bu durumda muvafakatin,  şikayetçi yönünden icra takibi kesinleşmeden önce verildiği, dolayısıyla 5838 Sayılı Kanun"un 32.maddesi ile değişik 5510 Sayılı Sosyal Güvenlik Kanunu"nun 93/1. maddesine uygun olmadığı anlaşılmaktadır.  O halde mahkemece, şikayetin kabulü ile emekli maaşı üzerindeki haczin kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
Öte yandan HMK’nun 297. maddesinin (1). fıkrası gereği hükümde “Türk Milleti Adına” ibaresi ile “gerekçeli kararın yazıldığı tarihin” yer alması zorunlu olup, kanunun bu emredici hükmüne aykırı davranılması da doğru bulunmamıştır.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04/07/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.