T.C.
YARGITAY
10. Ceza Dairesi


Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ...’nun mahkûmiyetine dair Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 03/05/2016 tarihli ve 2015/725 esas, 2016/280 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talep üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 20/11/2019 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanık hakkında, 31/10/2013 tarihli aynı eylem nedeniyle kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma ve uyuşturucu madde ticareti yapma suçlarından soruşturma başlatıldığı,
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle yapılan soruşturma sonucunda Vakfıkebir Cumhuriyet Başsavcılığının 18/02/2014 tarihli iddianamesiyle kamu davası açıldığı,
Yapılan yargılama sonucunda Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 17/12/2014 tarihli ve 2014/420 esas, 2014/712 sayılı kararıyla TCK"nın 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, 6545 sayılı Kanunla değişik 5320 sayılı Kanunun geçici 7/2. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5 yıl süreyle denetime tabi tutulmasına ve 6545 sayılı Kanunla değişik TCK"nın 191/3. maddesi gereğince 1 yıl süreyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği,
Ancak sanığın tedbirin gereklerine aykırı davrandığının bildirilmesi üzerine Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 03/05/2016 tarihli ve 2015/725 esas, 2016/280 sayılı kararıyla hüküm açıklanarak TCK"nın 191/1, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca 6.000 Türk lirası adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
2- Aynı eyleme ilişkin olarak uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan yapılan soruşturma sonucunda ise Vakfıkebir Cumhuriyet Başsavcılığınca soruşturma evrakının fezlekeyle ağır ceza mahkemesine dava açılmak üzere Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği ve bu suçtan 24/12/2013 tarihli iddianameyle kamu davası açıldığı, ancak yapılan yargılama sonucunda Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/04/2014 tarihli ve 2014/3 esas, 2014/71 sayılı kararıyla “sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu işlediğine dair mahkûmiyete yeterli delil bulunmadığı, değişen suç vasfına göre eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacağı” gerekçesiyle sanığın TCK"nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği,
Ancak sanığın tedbirin gereklerine aykırı davrandığının bildirilmesi üzerine yargılamaya devam edilerek Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/10/2014 tarihli ve 2014/150 esas, 2014/166 sayılı kararıyla TCK"nın 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Sanık ... hakkında uyuşturucu madde kullanma suçundan 18.02.2014 tarihinde Vakfıkebir Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda sanığın 5237 sayılı TCK"nin 191/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 03.05.2016 tarihli ve 2015/725 esas, 2016/280 sayılı kararı istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiştir.
Dosya kapsamına göre, sanık ... hakkında; 2013 yılında Vakfıkebir Cumhuriyet Savcılığı tarafından soruşturma yapıldığı, yapılan soruşturma sonucunda evrakın fezleke ile Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği, Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından evrakın tefrik edildiği, sanık ... tarafından işlendiği iddia olunan uyuşturucu madde kullanma suçu yönünden tefrikli evrak üzerinden yetkisizlik kararı verilerek dosyanın Vakfıkebir"e gönderildiği, sanık hakkında uyuşturucu madde kullanma suçu yönünden evrak yetkisizlik kararı ile Vakfıkebir"e gönderilmesine rağmen Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 24.12.2013 tarihinde kamu davası açıldığı, açılan kamu davasının yargılaması sonucunda sanığın 5237 sayılı TCK"nin 191/1, 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.10.2014 tarihli ve 2014/150 esas, 2014/166 sayılı kararının da istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde yer alan “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa, davanın reddine karar verilir.” hükmü gereğince, açılmış bir dava bulunmasına rağmen 18.02.2014 tarihinde Vakfıkebir Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından ikinci kez açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nin 223/7. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerekirken, sanığın 5237 sayılı TCK"nin 191/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca 6.000 TL adli para cezası ile mahkûmiyetine karar verilmesi Kanuna aykırı olduğundan ve verilen cezanın kaldırılması gerektiğinden kanun yararına bozma yoluna başvurma zorunluluğu doğmuştur.
Yukarıda açıklanan gerekçelerle, Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 03.05.2016 tarihli ve 2015/725 esas, 2016/280 sayılı kararının, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 310/1. maddesi yollaması ile aynı Kanunun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca kanun yararına bozulması, aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi gereğince Yüksek Daireniz tarafından verilen cezanın kaldırılması sonucunu doğuracak şekilde CMK"nin 223/7. maddesi uyarınca davanın reddine ilişkin yeni bir karar verilmesi, talep ve evrak tebliğ olunur." denilerek, Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 03/05/2016 tarihli ve 2015/725 esas, 2016/280 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanığın ele geçirilen esrarı hem kendisinin kullandığı hem de diğer sanıklara verdiği iddiasıyla uyuşturucu madde ticareti yapma ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlarından soruşturma başlatıldığı,
Uyuşturucu madde ticareti yapma suçu yönünden Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığınca 24/12/2013 tarihli iddianameyle kamu davası açıldığı, ancak yapılan yargılama sonucunda Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/04/2014 tarihli ve 2014/3 esas, 2014/71 sayılı kararıyla “sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu işlediğine dair mahkûmiyete yeterli delil bulunmadığı, değişen suç vasfına göre eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacağı” gerekçesiyle sanığın TCK"nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında,
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu bakımından Vakfıkebir Cumhuriyet Başsavcılığının 18/02/2014 tarihli iddianamesiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda verilmiş olan Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 17/12/2014 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının mükerrer karar niteliğinde olduğu, zira aynı eylem nedeniyle daha önce Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/04/2014 tarihli kararının verilmiş olduğu, bu nedenle CMK"nın 223/7. maddesinde yer alan “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa, davanın reddine karar verilir.” şeklindeki hüküm gereğince Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesi tarafından davanın reddine karar verilmesi gerekirken, 03/05/2016 tarihli karara hükmün açıklanması ve aynı eylem nedeniyle ikinci kez mahkûmiyet kararı verilmesi yasaya aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
D) Karar:
Açıklanan nedenlere göre; Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 03/05/2016 tarihli ve 2015/725 esas, 2016/280 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak;
a) Vakfıkebir Asliye Ceza Mahkemesinin 03/05/2016 tarihli ve 2015/725 esas, 2016/280 sayılı mahkûmiyet hükmü ile sonuçlanan davanın CMK’nın 223/7. maddesi uyarınca REDDİNE,
b) Hükümlü hakkında iş bu dava sonucu hükmolunan cezanın bütün sonuçlarıyla ortadan KALDIRILMASINA,
c) Dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 27.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.