Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/7341 Esas 2017/2633 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7341
Karar No: 2017/2633
Karar Tarihi: 14.03.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/7341 Esas 2017/2633 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, mağduruna kasten yaralama suçu işlediği gerekçesiyle ceza vermiştir. Sanığın temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Ancak, sanık hakkında verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceği hükmü, infaz yetkisini kısıtladığı için bozulmuştur. Yargılama yenilenmeyeceğinden, hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümler Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 E. - 2015/85 K. sayılı kararı ile iptal edilmiştir. Sanık hakkında verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrilmesi ise 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesine aykırıdır ve bozulmayı gerektirmektedir.

3. Ceza Dairesi 2016/7341 E. , 2017/2633 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında mağdur ..."i kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. - 2015/85 K., sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık hakkında müşteki ..."i kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olayda tahrik hükmünün uygulanmaması gerektiği halde uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasında yer alan "...ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği..." ibaresinin çıkartılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.