Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1146 Esas 2018/8531 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1146
Karar No: 2018/8531
Karar Tarihi: 30.10.2018

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1146 Esas 2018/8531 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişiyi özel belgede sahtecilik suçundan mahkum etti. Ancak, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun ilgili maddesi karşısında sanığın işlemi özel hüküm niteliğinde değerlendirilmedi ve sanığa ön ödeme teklifinde bulunulmadan mahkumiyet hükmü verildi. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için uygulamanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve yazının sonunda Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi ve Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin iptal edilmesine ilişkin bilgiler verilmelidir.

11. Ceza Dairesi 2017/1146 E. , 2018/8531 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Suç ve hüküm tarihinden önce 10.11.2008 tarih ve 27050 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı bilgi ve belge verilemez" hükmü karşısında, sanığın eyleminin özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu ve sanığa ön ödeme önerisinde bulunularak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, "özel belgede sahtecilik" suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK‘nin 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 30.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.