İkna suretiyle irtikap - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16399 Esas 2016/1977 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/16399
Karar No: 2016/1977
Karar Tarihi: 24.02.2016

İkna suretiyle irtikap - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16399 Esas 2016/1977 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın ikna suretiyle irtikap suçlamasıyla yargılandığı davada, mahkeme dosyası ve mağdurların çelişkili beyanlarını göz önünde bulundurarak, aleyhindeki kanıtların yeterli olmadığına karar verdi ve sanığı beraat ettirdi. Anayasa'nın m. 38/4, İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi m. 6/2, İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi m. 11, Medeni ve Siyasi Haklar Sözleşmesi m. 14/2'ye göre, suçun kanıtlanması için kuşkuya yer bırakmayacak biçimde kanıtlanması gerektiği belirtildi. Karar oybirliğiyle kabul edildi.

5. Ceza Dairesi 2013/16399 E. , 2016/1977 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İkna suretiyle irtikap
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Ceza yargılaması sonucunda mahkumiyet kararının verilebilmesi için suç oluşturan fiilin sanık tarafından işlendiğinin hiç bir kuşkuya yer bırakmayacak, herkesi inandıracak biçimde kanıtlanması ve şüphenin masumiyet karinesinin gereği olarak sanık lehine değerlendirilmesi gerektiği (Anayasa m. 38/4, İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi m. 6/2, İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi m. 11, Medeni ve Siyasi Haklar Sözleşmesi m. 14/2) de nazara alınarak; sanığın aşamalarda değişmeyen savunmaları, mağdurların çelişkili beyanları ve tüm dosya kapsamı ile sanığın leh ve aleyhindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli görmeyen mahkemenin beliren takdir ve kanaati karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği gibi O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları da yerinde görülmediğinden reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 24/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.