MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazların reddine,
Ancak;
Mağdurenin ruh sağlığının olaya bağlı olarak bozulduğuna dair Uludağ Üniversitesi Tıp Fakultesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalınca düzenlenen 30.03.2012 tarihli raporu hazırlayan heyetin üç uzmandan oluşup içinde adli tıp uzmanının bulunmadığı ve Adli Tıp Kurumunun bilinen istikrarlı uygulamalarına göre, reşit olan mağdurenin ruh sağlığındaki bozulmanın tam olarak tespit edilebilmesi için gerekli muayenenin suç tarihinden itibaren en az bir yıl geçtikten sonra yapılması gerektiği halde olayda bu sürenin de dolmadığı anlaşıldığından, Adli Tıp Kurumu İlgili İhtisas Kurulu ya da Adli Tıp Kurumu Kanunun 7, 23 ve 31. maddeleri gereğince usulüne uygun şekilde teşekkül ettirilmiş Yüksek Öğrenim Kurumları veya birimlerine bağlı bir hastaneden mağdurenin ruh sağlığında bozulma olup olmadığı hususunda rapor alındıktan sonra sanık hakkında TCK"nın 102/5. maddesinin tatbik edilip edilmeyeceğinin belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile yetirsiz rapora dayanılarak anılan kanun maddesinin tatbikine karar verilmesi,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
-2-

Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.