MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik, tehdit
HÜKÜM : Tefecilik suçundan beraat, tehdit suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak 3.000 (dâhil) liraya kadar para cezalarına karşı temyiz yoluna başvurulamayacağının düzenlendiği, Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21/06/2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki yasal düzenlemenin dikkate alınması gerektiği anlaşılmakla, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi gereğince verilen adli para cezasının miktarına göre kesin olup temyizi kabil bulunmayan sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin tefecilik suçundan kurulan beraat hükmü ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tefecilik suçundan kamu davası açıldığı, Hazinenin bu suçun zarar göreni olduğu, bu sıfatının gereği olarak CMK"nın 233 ve 234. maddeleri gereğince kovuşturma evresinde sahip olduğu davaya katılma ve diğer haklarını kullanabilmesi için duruşmadan haberdar edilmesi gerektiği halde, usulen dava ve duruşmalar bildirilmeden, davaya katılma ve Ceza Muhakemesi Kanununun mağdur ve katılanlar için öngördüğü haklardan yararlanma olanağı sağlanmadan yargılamaya devam edilerek yazılı biçimde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, müşteki Hazine vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.