T.C.
YARGITAY
10. Ceza Dairesi


Adalet Bakanlığının, 04/12/2019 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ...’ın TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, 191/6. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına dair Erzurum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/06/2008 tarihli ve 2008/283 esas, 2008/358 sayılı kararının ve hükümlünün tedbire uymadığından bahisle dosyanın yeniden ele alınarak yapılan yargılama neticesinde, TCK’nın 191/1. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına dair Erzurum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 04/12/2012 tarihli ve 2012/27 esas, 2012/802 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/09/2017 tarihli ve 2017/699 değişik iş sayılı kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 11/12/2019 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanığın 03/04/2008 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu bakımından yapılan yargılama sonucunda, Erzurum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/06/2008 tarihli ve 2008/283 esas, 2008/358 sayılı kararıyla, TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, 191/6. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
2- Denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında, hükümlünün yükümlülüklerine aykırı davrandığından bahisle aynen infaz kararı verilmesinin ihbar edilmesi üzerine, dosya yeni bir esasa kaydedilerek yapılan yargılama sonucunda Erzurum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 04/12/2012 tarihli ve 2012/27 esas, 2012/802 sayılı kararıyla TCK’nın 191/1. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği,
3- Hükümlünün temyiz yoluna başvurması üzerine Dairemizin 10/07/2017 tarihli ve 2013/5649 esas, 2017/3366 sayılı ilamıyla, “04/12/2012 tarihli kararın aynen infaz niteliğinde olması nedeniyle itiraz yoluna tabi olduğu, ayrıca sanık hakkında 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun kapsamında uyarlama yapılması gerektiği” belirtilmek suretiyle dosyanın incelenmeksizin iade edildiği,
4- Dosyanın itiraz incelemesi için gönderildiği Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/09/2017 tarihli ve 2017/699 değişik iş sayılı kararıyla, hükümlünün itirazı yerinde görülmeyerek itirazın reddine kesin olarak karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "1-Erzurum (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/06/2008 tarihli ve 2008/283 esas, 2008/358 sayılı kararı yönünden;
19/12/2006 tarihli ve 26381 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5560 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun’un 7. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191. maddesi değiştirilmiş ve bu madde uyarınca, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan dolayı yapılacak yargılama sonucunda mahkemelere iki seçenek sunulmuş olup, anılan maddenin 2.fıkrası gereğince hüküm vermeden önce uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanan kişi hakkında tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine; kullanmamakla birlikte, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alan, kabul eden veya bulunduran kişi hakkında denetimli serbestlik tedbirine karar verilebileceği, aynı maddenin 5. fıkrasına göre de, tedavinin ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranan kişi hakkında açılmış olan davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği, aksi takdirde, davaya devam olunarak hüküm verilmesi gerekeceği, diğer bir durumda ise, mahkemece 6. fıkra uyarınca uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanan kişinin, hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmaktan dolayı cezaya hükmedildikten sonra da iki ilâ dördüncü fıkralar hükümlerine göre tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulabileceği ve bu durumda hükmolunan cezanın infazının erteleneceği, 7. fıkra gereğince kişinin mahkûm olduğu cezanın, tedavinin ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması halinde infaz edilmiş sayılacağı gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/09/2017 tarihli ve 2017/699 değişik iş sayılı kararı yönünden;
a-Erzurum (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/06/2008 tarihli ve 2008/283 esas, 2008/358 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın denetimli serbestlik tedbirine uymadığının bildirilmesi üzerine, anılan Mahkemesince duruşma açmaksızın dosya üzerinden aynen infaz kararı verilmesi gerektiği, bu haliyle itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde,
b-Suç tarihinden sonra, 28/06/2014 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Kanun"un 191. maddesinde değişiklik yapıldığı cihetle sanığın hukukî durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, bu yönden itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde, isabet görülmemiştir." denilerek, Erzurum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/06/2008 tarihli ve 2008/283 esas, 2008/358 sayılı kararının ve Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/09/2017 tarihli ve 2017/699 değişik iş sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanığın TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, 191/6. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına dair Erzurum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/06/2008 tarihli ve 2008/283 esas, 2008/358 sayılı kararına yönelik talebin incelenmesi:
Hüküm tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi uyarınca kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin yapılan yargılama sonucunda, birinci fıkraya göre doğrudan hapis cezasına hükmolunabileceği gibi, birinci fıkraya göre cezaya hükmedilmeden ikinci fıkra gereğince sadece tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilebileceği ya da altıncı fıkranın yollaması uyarınca birinci fıkradaki ceza ile birlikte ikinci fıkradaki tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilebileceği, ancak belirtilen bu üç seçenekten biri uygulanırken, mahkemenin takdiri ile delillerin değerlendirilmesi sonucu oluşan kanaatine ilişkin hususlar kanun yararına bozma olağanüstü kanun yoluna konu olamayacağından ve kanun yararına bozma yolunda ancak hüküm tarihinde yürürlükte olan yasaya aykırılıklar inceleme konusu olabileceği cihetle, karar tarihi itibariyle inceleme yapıldığından talebin reddine karar vermek gerekmiştir.
04/12/2012 tarihli aynen infaz mahiyetindeki karara yönelik itirazın reddine ilişkin Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/09/2017 tarihli ve 2017/699 değişik iş sayılı kararına yönelik talebin incelenmesi:
Yargılama konusu suç bakımından doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan hükümlü hakkında, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla değişik TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası kapsamında uyarlama yapılması gerektiği, esasen bu hususun Dairemizin 10/07/2017 tarihli ilamında da belirtilmiş olduğu, ancak aynen infaz kararına yönelik itirazın reddine karar verilen Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/09/2017 tarihli kararında bu hususun değerlendirilmediği anlaşıldığından,
Öncelikle; 6545 sayılı Kanunla değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanunun geçici 7. maddesinin olaya tatbik kabiliyeti bulunup bulunmadığının tesbiti açısından, hükümlü hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı bu suç tarihinden önce açılmış başka dava olup olmadığı, varsa hükümlünün bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediğinin ve önceki dava sonucunun araştırılması, gerektiğinde Denetimli Serbestlik Müdürlüğünden suç tarihinde infazda olan başka bir tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının bulunup bulunmadığı sorulup belirlendikten sonra;
a) Hükümlü bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ve önceki suçtan mahkûmiyet kararı verilmiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine”,
b) Hükümlü hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse veya daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ve önceki suçtan mahkûmiyet dışında bir hüküm verilmiş ise, daha önceki tarihlerde işlediği aynı suçtan dolayı verilmiş olan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararları ile önceki hükümleri dikkate alınmaksızın, bu suç nedeniyle doğrudan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan hükümlü hakkında, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanunun geçici 7. maddesinin 2. fıkrası çerçevesinde, suç tarihi itibariyle, 5560 sayılı Yasa ile değişik 191. maddesine göre ceza takdir edilip “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına”,
Karar verilmesinde zorunluluk bulunduğundan, Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/09/2017 tarihli kararıyla, aynen infaz kararına yönelik itirazın bu nedenlerle kabul edilmesi gerekirken, reddine karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan kanun yararına bozma talebi yerindedir.
D) Karar : Açıklanan nedenlere göre;
1- Erzurum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 11/06/2008 tarihli ve 2008/283 esas, 2008/358 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin REDDİNE,
2- Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/09/2017 tarihli ve 2017/699 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine,
27.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.