Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/522 Esas 2018/2112 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/522
Karar No: 2018/2112
Karar Tarihi: 20.03.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/522 Esas 2018/2112 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, maddi ve manevi tazminat talebiyle açtığı davayı kaybetmiş ve temyiz ederek 2016/8834-2017/4974 sayılı kararla da reddedilmiştir. Temyiz isteminin miktardan reddi kararına karşı karar düzeltme istemiyle başvuran davacı vekili, dava değerinin yeterli olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Kararda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1 maddesi uyarınca, karar düzeltme sınırının 410,00 TL’ye yükseltildiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme sınırı 410,00 TL’ye yükseltilmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2018/522 E. , 2018/2112 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 07/12/2015 gün ve 2015/524-2015/808 sayılı kararı temyiz istemini reddeden Daire’nin 03/.../2017 gün ve 2016/8834-2017/4974 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1. maddesi uyarınca 01.01.2016 tarihinden itibaren karar düzeltme sınırı ....410,00 TL’ye yükseltilmiştir.
Dava değeri 2000,00 TL olup, mahkemece davanın davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 03/.../2017 günlü temyiz isteminin miktardan reddi kararına karşı davacı vekili tarafından karar düzeltme isteminde bulunulmuştur. Dava dilekçesinde, maddi tazminatın üst sınırı belirtilmeksizin 1.000,00 TL maddi ve 1000,00TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesinin istenildiği, yargılama sırasında da tazminat miktarının daha fazla olduğuna dair bir belirleme yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle dava değerinin yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca karar düzeltme sınırının altında kaldığı anlaşıldığından davacı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcın isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 20/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.