Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5899 Esas 2019/3601 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5899
Karar No: 2019/3601
Karar Tarihi: 14.03.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5899 Esas 2019/3601 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2017/5899 E.  ,  2019/3601 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle Yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Sanığın sevk ve idaresindeki araç ile 1,57 promil alkollü vaziyette, meskun mahalde, gündüz vakti, bölünmüş iki şeritli asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, aracın kontrolünü kaybetmesi neticesinde gidişe yolun sağına savrularak banket üzerinde bulunan araçlara çarparak şikayetçi olmayan dört kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralanmasına neden olduğu olayda; Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre, taksirle yaralama suçunun zarar suçu, TCK"nın 179/3. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun tehlike suçu olması, her iki suçun birlikte işlendiği hallerde, sanığın hangi suç nedeniyle cezalandırılacağı belirlenirken, anılan suçlar için kanunda öngörülen cezaların ağırlığının değil, zarar suçu - tehlike suçu olmaları kriterinin esas alınması gerektiği, buna göre, sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olduğu durumlarda sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması, kovuşturma şartı olan şikayetin gerçekleşmemesi ya da şikayetten vazgeçme nedeniyle taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı durumlarda ise sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılmasının kabul edilmesi karşısında, yaralanan mağdurların yargılama aşamasında sanıktan şikayetçi olmadıkları, sanığın da 17/06/2015 tarihli celsede vazgeçmelere muvafakat ettiği gözetilerek, sanık hakkında taksirle yaralama suçundan düşme kararı verilmesi, iddianamede eylemin tarif edildiği de nazara alınıp, CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilerek TCK"nın 179/3-2. maddeleri uyarınca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.