Davacı F.. B.. vekili Avukat Özgür tarafından, davalı İ.. O.. aleyhine 09/04/2004 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 28/11/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, kasten yaralama eylemi nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Mahkemece, davacıda meydana gelen meslekte kazanma gücü kaybının tespiti için Manisa Devlet Hastanesi’nden sağlık kurulu raporu alınmıştır. Rapor içeriğinden, davacının maluliyet oranının hangi esaslara göre tespit edildiği anlaşılamamaktadır. 2659 sayılı Adli Tıp Kurumu Yasası’nın 16/II-c maddesi gereğince, meslekte kazanma gücü kaybı konusunda bilimsel ve teknik görüşlerini bildirmekle görevli Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu’ndan alınacak SSK Sağlık İşlemleri Tüzüğü’ne uygun bir rapor ile davacının sürekli iş göremezlik oranının belirlenmesi gerekmektedir. İlgili yasal düzenleme karşısında, Adli Tıp İlgili İhtisas Dairesi"nden rapor alınması gerekirken denetime elverişli bulunmayan sağlık kurulu raporu ile yetinilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.