MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada ...1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 16/05/2017 tarih ve 2015/163 E- 2017/282 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kısmen kabulüne dair ...Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi"nce verilen 11/04/2018 tarih ve 2017/895 E- 2018/319 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 14.01.2020 günü tebligata rağmen gelen olmadığı yoklama ile anlaşıldı, duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalının dava dışı limited şirketin hisselerinin müvekkiline devri ve yan yükümlülükler konusunda anlaştıklarını, müvekkilinin sözleşme gereği 150.000 USD"yi davalıya ödediğini, davalının hisse devri ve diğer yan yükümlülüklerini yerine getirmediğini ileri sürerek, müvekkili tarafından ödenen 150.000 USD"nin iadesini talep etmiştir.
Davalı vekili, sözleşmenin geçersiz olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi tarafından, sözleşme içeriği, sulhname ve sair belgeler dikkate alındığında 150.000 USD bedelin ödendiğini ispat yükünün davalıda olduğunu, davalı tarafından ödemeye ilişkin somut inandırıcı bir delil getirilmediği gerekçesi ile, davanın kabulüne, 150.000,00 USD"nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, diğer davacı talepleri yönünden vazgeçme nedeniyle davanın reddine karar verilmiş; bu karara karşı davalı tarafça istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından, yazılı şekilde yapılmayan hisse devir sözleşmesinin geçersiz olduğu, tarafların aldıklarını iade ile yükümlü oldukları, davacının sözleşme uyarınca ilk 8 adet bono için 100.000 USD"lik ödemeyi kanıtladığı, diğer son 4 adet bono yönünden ise ödemeyi kanıtlayamadığı gerekçesi ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile mahkeme kararının HMK 353/1-b2 maddesi uyarınca ortadan kaldırılmasına, yeniden hüküm kurularak,davanın kısmen kabulü ile; 100.000,00 USD"nin dava tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa"nın 4/a maddesi uyarınca işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine, diğer davacı talepleri yönünden vazgeçme nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 18,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 14.286,07 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 16/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.