MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi, Tazminat

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup, hükmün davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacılar vekili; ... İlçesi ... Köyü 450 parsel sayılı taşınmaza komşu olan ... Peynircilik Gıda A.Ş"nin davacılara ait bahçe yolunu kullandığını, davalı şirketin yola yakıt olarak kullandığı kömürü dökerek davacıya ait bahçedeki meyve ağaçlarına zarar verdiğini, yine davacıya ait taşınmazın içerisinde büyük bir kazan sistemi monte ettiğini, bunun da davacıların bahçesine zarar verdiğini, ürettiği peynirden çıkan asitli suları da davacının bahçesine döktüğünü, bu nedenle davalının müdahalesinin men"ini ve 11.962,50 TL zarar bedelinin davalı şirketten yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; işletmenin 1988 yılında kurulduğunu ve herhangi bir şikayetin olmadığını, ağaçların dibine cüruf atılması şeklinde bir eylemin söz konusu olmadığını, davacı zararının bahçenin bakımsızlığından meydana geldiğini, davanın reddini savunmuştur.
Yargılama sırasında davalıya ait taşınmazı ... satın aldığından ... davaya dahil edilmiş ve davanın reddini savunmuştur..
Mahkemece; davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; müdahalenin men"i ve tazminat talebine ilişkindir.
Mülkiyet hakkı gerek Anayasa ve yasalarla gerekse Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve ek protokolleri ile kabul edilmiş temel haklardandır.
Eşyaya bağlı ayni haklardan olan mülkiyet hakkı herkese karşı ileri sürülebileceği gibi, hakka yönelik bir müdahale durumunda ne zaman gerçekleştiğine bakılmaksızın, ileri sürüldüğü andaki hak sahibi tarafından her zaman koruma istenebileceği de kuşkusuzdur. Anılan korumanın istenmesi durumunda da hakkın kötüye kullanıldığından söz edilebilmesine hukuken olanak yoktur.

Diğer yandan; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (TMK) 683. maddesinde; malikin hukuk düzeninin sınırları içerisinde o şey üzerinde dilediği gibi kullanma, tasarrufta bulunma, yararlanma yetkilerine sahip olduğu, malını haksız olarak elinde bulunduran kişiye karşı her türlü elatmanın önlenmesi davası açabileceği öngörülmüştür.
Ayrıca, 6100 sayılı HMK"nin 297/ 2. fıkrasında (1086 s. HUMK"un 388/son) hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesinin zorunlu olduğu ifade edilmiştir.
Somut olaya gelince; davacı vekili dava dilekçesinde dava konusu 450 parsel sayılı taşınmaza cüruf atılması nedeniyle taşınmaza yönelik müdahalenin menini talep etmiştir. Ancak Mahkemece müdahalenin men"i konusunda olumlu ve olumsuz karar verilmemiştir.
Tazminat yönünden ise, davacı tarafından Sulh Hukuk Mahkemesinin 2008/35 değişik iş dosyasında zarar tespiti yaptırılmıştır. Ancak Mahkemece dosya kapsamında alınan bilirkişi raporunda ise zararın olmadığı belirtilmiştir. Tespit bilirkişi raporu ile Mahkemece alınan bilirkişi raporu arasında çelişki oluşmuştur. İki bilirkişi raporu arasındaki farklılık üzerinde durularak bu farklılığın giderilmesi gerekir.
Ayrıca dosya kapsamında davacılardan ..."ın vekaletnamesi bulunmamaktadır. Davacılar vekilinin, davacılardan ..."ın vekaletnamesini sunmadan davayı yürütmesi mümkün değildir.
Bu durumda Mahkemece, HMK"nin 297/2 maddesi gereğince müdahalenin meni konusunda olumlu olumsuz karar verilmesi ve değişik iş dosyası ile alınan rapor ile dosya kapsamında alınan raporda zarar konusundaki farklılığın giderilmesi, davacılardan ..."ın vekaletnamesinin ibrazının sağlanması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HUMK"un 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.