4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1583 Esas 2020/19681 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçundan açılan davanın yargılaması sonucunda 13.11.2014 tarihli kararla sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu karara karşı Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin yapmış olduğu itiraz üzerine Alaşehir Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19.01.2015 tarihli kararı ile itirazın kabulüne ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kaldırılmasına karar verildiği, bunun üzerine mahkemesince temyiz incelemesine konu hükmün kurulduğu anlaşılmakla;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği nazara alındığında, sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçunu oluşturduğu, atılı suçtan zarar görenin TAPDK olduğu ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik TAPDK"nun itiraz hakkı bulunduğu, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin kamu davasına katılmasına karar verilmiş olmasının ise yasa yollarına başvurma hakkı vermeyeceği cihetle, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik itiraz hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi"nin itirazı üzerine itiraz merciinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılmasına karar verilmesinin mümkün olmadığı gözetilmeden, itiraz üzerine verilen karara dayanılarak sanık hakkında yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18-son maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca anılan nedenler dışında sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 24/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.