1. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/10657 Karar No: 2018/10103 Karar Tarihi: 10.05.2018
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2015/10657 Esas 2018/10103 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı, bakım yükümlülüğünü yerine getirmeyip para istediği için dava açılmış ve ret kararının kesinleşmesinden sonra da borcunu ödememiştir. Davacı, yargılamanın iadesi yolu ile davasının kabulünü istedi. Mahkeme, yargılamanın iadesi isteğinin son kararın esas ve karar numarası üzerinden 26/12/2014 tarihli ek kararla reddine karar vermişse de, davacı tarafından \"yargılamanın iadesi isteminin reddine\" ilişkin ek karar temyiz edilmiştir. Yargılamanın iadesi talebi, ayrı bir dava olarak açılır ve incelenir. Mahkemece, yargılamanın iadesi istenilen davanın son esas ve karar numarası ile dosya üzerinden \"Ek Karar\" niteliğinde hüküm kurulması doğru değildir. Yasal düzenlemeler ve ilkeler çerçevesinde somut olay incelendiğinde; yargılamanın iadesini isteyen davacı tarafından herhangi bir harç yatırılmamış olduğu belirtilmiş, mahkemece bu hususun gözardı edildiği ve davanın ayrı bir dava olarak yeni esasa kaydedilmediği açıklanmıştır. Hüküm, bu nedenlerle bozulmuş ve alınan harç temyiz edene geri verilmiştir. Kanun maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 374. ve devamı maddeleri, 375. maddesi, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 428. maddesi.
1. Hukuk Dairesi 2015/10657 E. , 2018/10103 K.
"İçtihat Metni"
.....
Taraflar arasında görülen yargılamanın iadesi davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacı vekili tarafından yasal süre içerisinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla duruşma isteğinin değerden reddine karar verilerek dosya incelendi, Tetkik Hakimi ...’un raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-
Dava, yargılamanın iadesi istemine ilişkindir. Davacı, maliki olduğu 64 parsel sayılı taşınmazı kendisine bakması koşuluyla davalıya bağışladığını, ancak davalının bakım görevini yerine getirmeyip sürekli para istediğini ileri sürerek davalı adına olan tapu kaydının iptali ile adına tescili istekli açtığı davada 05/03/2013 tarihli dilekçe ile iradesi dışında davadan feragat ettiğini ve davanın feragat nedeniyle reddine karar verildiğini, ret kararının kesinleşmesinden sonra davalının bakım borcunu hiç yerine getirmediğini ileri sürerek yargılamanın iadesi yolu ile davanın kabulünü istemiştir. Davalı, herhangi bir savunma getirmemiştir. Mahkemece; yargılamanın iadesi isteğinin son kararın esas ve karar numarası üzerinden 26/12/2014 tarihli ek kararla reddine karar verilmiş olup bu defa davacı tarafından "yargılamanın iadesi isteminin reddine" ilişkin ek karar temyiz edilmiştir. Hemen belirtilmelidir ki, yargılamanın iadesi talebi, ayrı bir dava olarak açılır ve incelenir. Başka bir deyişle, diğer davalarda olduğu gibi harçlandırılmış bir dava dilekçesi ile açılır. Hakkında yargılamanın yenilenmesi istenilen davanın devamı niteliğinde olmayıp bilâkis yeni bir davadır. Bu itibarla mahkemece yargılamanın iadesi istenilen davanın son esas ve karar numarası ile dosya üzerinden "Ek Karar" niteliğinde hüküm kurulmasının isabetli olduğunu söyleyebilme olanağı yoktur. Bilindiği üzere; yargılamanın iadesi davası, yargılamanın iadesi nedenleri ve bu davalarda izlenecek usul 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 374. ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. Anılan Yasanın 375. maddesinde; dava dilekçesinde yargılamanın iadesini haklı gösteren sebeplerin açıkça gösterilmesi ile davanın ayrı bir dava olduğu gözetilerek nispi karar ve ilam harcının da alınması gerektiği düzenlenmiştir.
./.. Yukarıda açıklanan yasal düzenlemeler ve ilkeler çerçevesinde somut olay incelendiğinde; yargılamanın iadesini isteyen davacı tarafından herhangi bir harç yatırılmadığı, mahkemece bu hususun gözardı edildiği ve davanın ayrı bir dava olarak yeni esasa kaydedilmediği açıktır. Hâl böyle olunca, dava konusu taşınmazın değeri üzerinden harç alınması ve davanın yeni bir esasa kaydedilmesinden sonra işin esasına girilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yasal gereklilikler yerine getirilmeden yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir. Davacının yerinde bulunan temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 10/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.