MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Mahkemece davalı erkeğe kusur olarak yüklenen fiziksel şiddet vakıasından sonra tarafların bir arada yaşamaya devam ettikleri, bu sebeple davacı kadının davalı erkeğin bu davranışını affetmiş veya en azından hoşgörü ile karşılamış olduğu anlaşılmaktadır. Affedilen veya hoşgörü ile karşılanan olaylar taraflara kusur olarak yüklenemez. Mahkemece erkeğe kusur olarak yüklenen kadına babasının tarlasını satması hususunda baskı yapması eylemi de davacı kadından duyum olup hükme esas alınamaz. Kadına, kardeşini arattırarak kızmış olduğu birisini dövmesi hususunda baskı yaptığı vakıasına da davacı kadın dayanmamıştır. Dayanılmayan vakıalar da davalı erkeğe kusur olarak yüklenemez. Davalı erkeğin boşanmayı gerektirir başka da bir kusurlu davranışı da kanıtlanmamıştır. Gerçekleşen bu durum karşısında davanın reddi gerekirken, yazılı şekilde boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 13.11.2017