Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK" nın 85/1, 62, 50/1-a-4, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafiileri, katılanlar vekilleri, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya tanığı olan ... hakkında yalan tanıklık suçundan mahkemenin 2014/31 esasında kayıtlı dosyanın fiili ve hukuki bağlantı nedeniyle iş bu dosya ile birleştirilmesine karar verilmesine rağmen hüküm kurulmamış ise de, bahse konu eylemle ilgili olarak zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafilerinin kusura, suçun sübutuna, sanığın beraatine karar verilmesi ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, katılanlar vekilinin ceza miktarına, eksik inceleme yapıldığına, vekalet ücretine, mahalli Cumhuriyet savcısının ise cezaya ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 22.02.2014 günü saat 22:00 sıralarında sanık sürücü ...’nın idaresindeki kamyonet ile yerleşim yeri dışında, 5.5. metre genişliğinde, iki yönlü, aydınlatması olmayan virajlı, kuru, asfalt kaplama köy yolunda Çan İstikametinden Doğaca köyü istikametine doğru seyretmekte iken, olay mahalline geldiğinde, kaplama içerisinde bulunan yaya ...’e aracının ön kısmı ile çarpması sonucu yayanın vefat ettiği olayda, kaza saatinden 5 saat sonra ( 03.22 de ) alkolmetre ile yapılan ölçümde sanığın 0.47 promil alkollü olduğunun tespit edilmesi, sanık ve kaza sırasında yanında bulunan tanık ...’ın kazadan önce toplamda 12 adet bira aldıklarını, sanığın 5 adet bira içtiğini, kazadan sonra ise alkol almadıklarını beyan etmeleri karşısında, sanığın kaza sırasında yasal sınır olan 100 promilden fazla alkollü olduğu anlaşılmasına rağmen, sanık hakkında bilinçli taksir hükümleri uygulanmayarak, eksik ceza tayini,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-Sanık hakkında TCK"nın 85/1. maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl 6 ay süreli hapis cezasında 1/6 oranında takdiri indirim uygulanarak netice cezanın 2 yıl 1 ay olarak belirlenmesi gerekirken, hesap hatası yapılarak sanığın yazılı şekilde 1 yıl 13 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasının 15.200 TL yerine 15.100 TL olarak eksik hesaplanması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.