MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya tetkik edildi.
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan dolayı verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tâbi olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve sanık müdafii ile mağdure vekilinin anılan hükme yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca itiraz kabul edilip mahallinde merciince karar verilmesi gerektiğinden, diğer hükümlerle ilgili yapılan değerlendirmede mağdurenin kovuşturma evresinde sanıktan şikâyetçi olmadığını belirtmesi karşısında, vekilin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığı anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin sanık müdafiin beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiziyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümlerden sonra dosyaya sunulan ...Hastalıkları Hastanesinin 14.03.2014 tarihli kurul raporunda, şizofreni tanısı konulan sanıkla ilgili olarak aynı hastanece düzenlenen 08.05.2012 tarihli raporda cezai sorumluluğunun tam olduğunun belirtilmesi karşısında, sanığın suç tarihinde 5237 sayılı TCK"nın 32. maddesi uyarınca akıl hastalığı veya zayıflığı nedeniyle işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığı veya bu derecede olmamakla birlikte işlediği fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış olup olmadığı hususlarında Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurulundan rapor alınmasının ardından sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Adli Tıp Kurumunun bilinen istikrarlı uygulamalarına göre, erişkin olan mağdurenin ruh sağlığının bozulup bozulmadığına ilişkin tespitin suç tarihinden itibaren en az 12 ay geçtikten sonra yapılması gerektiği gözetilmeden, 04.06.2011 tarihinde gerçekleşen olay nedeniyle mağdurenin ruh sağlığının bozulup bozulmadığı hususunda Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalında görevli heyet tarafından 12 aylık süreden önce 12.03.2012 günü yapılan muayeneye istinaden düzenlenen 30.03.2012 tarihli rapor esas alınıp mağdurenin ruğ sağlığının bozulduğu gerekçesiyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 102/5. maddesinin tatbik edilmesi,
Kabule göre de;
Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.