MAHKEMESİ : Afşin 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/07/2014
NUMARASI : 2012/115-2014/677

Davacı A.. K.. vekili Avukat Aydın tarafından, davalı E.Ü.A.Ş. Genel Müdürlüğü aleyhine 02/02/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 10/07/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece istem kabul edilmiş, kararı davalı temyiz etmiştir.
Davacı, maliki olduğu Afşin ilçesi, Çoğulhan Kasabasında bulunan tarım arazisi niteliğindeki taşınmazının, Afşin Elbistan termik santralinin çevreye yaydığı zararlı gazların ve küllerin etkisi ile zarar gördüğünü, topraktaki verimin düştüğünü, böylelikle taşınmazın değerinin azaldığını iddia ederek uğradığı zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, termik santralin işletilmesinden dolayı çevreye herhangi bir zarar verilmediğini, resmi kurumlarca hava kalitesinin sürekli ölçüldüğünü, yönetmeliklerle belirlenen sınır değerlerin aşılmadığını, küllerin toprakla örtüldüğünü düzenli olarak nemlendirme yapıldığını, taşınmazlarda değer azalması olmadığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, mahallinde yapılan bilirkişi incelemelerine göre, davalının işlettiği termik santralin çevreye olumsuz etkisi nedeni ile davacının tarım arazisinin zarar gördüğü ve değerinin düştüğü kanaatine varılarak hesaplanan tazminat tutarının ödetilmesine karar verilmiş, kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce araştırmaya yönelik olarak bozulmuştur. Bozmaya uyularak yeniden yapılan araştırma sonunda topraktaki değer kaybı tutarının daha fazla olduğu hesaplandığından taleple bağlı kalınarak ilk karardaki tutar üzerinden hüküm kurulup davacının fazlaya ilişkin isteminin saklı tutulmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin ilk kararını taraflardan yalnız davalı temyiz etmiştir. Dairemizce yapılan temyiz incelemesi üzerine 31/10/2011 gün ve 2011/3104-2011/11342 Esas Karar sayılı ilam ile hükme esas alınan bilirkişi raporunun yeterli olmaması nedeni ile yeniden araştırma yapılmak üzere karar bozulmuştur. Mahkemece bozmaya uyulup yeniden yapılan araştırma sonunda yeni oluşturulan bilirkişi heyeti bu kez topraktaki değer kaybını önceki bilirkişi heyetinden daha fazla hesaplamıştır. Davacı, önceki bilirkişi heyeti raporunu esas alan mahkeme kararını temyiz etmediğinden onun yönünden önceki bilirkişi heyetinin raporu kesinleşmiş olup davalı yararına yapılan bozma üzerine alınan raporda değer kaybının daha fazla hesaplanması nedeni ile davacının fazlaya ilişkin hakkının saklı tutulmasına karar verilmesi doğru olmamıştır. Ne var ki anılan yanılgı yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm fıkrasından davacının fazlaya ilişkin hakkının saklı tutulmasına yönelik fıkra çıkartılarak HUMK 438/7 maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının 3 no"lu bendinde yer alan “Davacının fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulmasına” cümlesinin tümden silinerek hüküm fıkrasından çıkartılmasına davalının öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.