Yargıtay - Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3878 Esas 2018/8477 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3878
Karar No: 2018/8477
Karar Tarihi: 30.10.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3878 Esas 2018/8477 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Sanık hakkında sahte fatura düzenlemek suçundan ceza verilmesi gerektiği belirtilse de, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık, bu suçtan ceza alamamıştır. Sanık, defter ve belge ibraz etmeme suçundan da mahkum edilmiştir. Vergi incelemesinin işyerinde yapılması gerektiği belirtilerek, sanığa vergi denetmeni tarafından tebligat çıkarılmıştır. Ancak, bu tebligatın hukuki geçerliliğinin olup olmadığı araştırılmadan sanığın mahkum edildiği belirtilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7, 66/1-e ve 67/4 maddeleri
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/3878 E. , 2018/8477 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenleme suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen “2006 takvim yılında muhteviyatı itibariyle sahte fatura düzenlemek" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4 maddelerinde öngörülen zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyanca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
2-Sanık hakkında defter ve belge ibraz etmeme suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ;

213 sayılı Kanun"un 139. maddesine göre vergi incelemesinin işyerinde yapılması gerektiği, ticari faaliyetine devam ettiği anlaşılan sanığa vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkarılan tebligatın 12.10.2009 tarihinde sanığa dairede tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında; hesapların dairede incelenmesine imkan veren Kanun"un 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması, işyeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespiti varsa belgesinin dosyaya ibrazının istenmesi aksi takdirde yapılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmadığından suçun oluşmayacağının gözetilmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 30.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.