Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16822 Esas 2016/1942 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/16822
Karar No: 2016/1942
Karar Tarihi: 22.02.2016

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16822 Esas 2016/1942 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın zimmet suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyetine karar verildiği belirtilen kararda, temel ceza belirlenirken kanun maddelerinde belirtilen hususlarla suçun önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek takdir hakkının kullanılması gerekliliği vurgulanmıştır. Bunun yanı sıra, temyiz itirazlarına ilişkin olarak, hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak hak yoksunluğuna hükmedilmemesi gerekirken hükümde bu hususa yer verilmediği belirtilerek karar bozulmuştur.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi ve 3. maddesi açıklayıcı olarak belirtilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2013/16822 E. , 2016/1942 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Sanığın eylemi hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma niteliğinde kabul edilerek mahkumiyetine

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, suç kastındaki yoğunluk suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerekirken, olayın oluşumu ve cereyan tarzına uygun düşmeyen, hangi somut verilere dayanıldığı da gösterilmeden, yasadaki ifadelerin aynen tekrarı sonucu temel cezanın teşdiden belirlenmesi,
Hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak TCK"nın 53/1-2-3. maddeleri gereğince hak yoksunluğuna hükmolunmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.