Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/1353 Esas 2019/12451 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : İslahiye 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, davacıların murisi ..."ın davalı ... nezdinde zorunlu mali sorumluluk sigortası ile sigortalı araçla 29/09/2016 tarihinde meydana gelen tek taraflı trafik kazası sonucu vefat ettiğini, bu sebeple fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla her bir davacı için 100"er TL olmak üzere toplam 400 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Islahla talebini davacı ... için 168.574,00 TL, davacı ... için 25.298,00 TL, davacı ... için 25.298,00 TL ve davacı ... için 48.830,00 TL ye arttırmıştır.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
İslahiye Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 05/05/2017 tarih, 2015/689-2017/197 sayılı ilamında toplanan delillere göre, davanın kabulü ile davacı ... için 168.574,00 TL, davacı ... için 25.298,00 TL, davacı ... için 25.298,00 TL ve davacı ... için 48.830,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birikte davalıdan alınarak davacılara ödenmesine karar verilmiş; davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi’nce davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL"dir. Davacılar ... ve ... bakımından temyize konu edilen tazminata ilişkin karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacılar vekilinin davacılar ... ve ... açısından temyiz istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacılar ... ve ... açısından onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz istemlerinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi kararı kesin olduğundan REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca davacılar ... ve ... açısından ONANMASINA, HMK"nın 373/1 maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının ilk derece Mahkemesine, dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 13.730,25 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 24/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.