Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4322 Esas 2019/17692 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4322
Karar No: 2019/17692
Karar Tarihi: 13.11.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4322 Esas 2019/17692 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanıklar hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından yargılandılar. İş yeri dokunulmazlığını bozma suçu birden fazla kişi tarafından işlendiği halde, sanıklar hakkında kanunda öngörülen artırım yapılmadı ve bu konuda temyiz bulunmadığı için bozma nedeni de bulunmadı. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak diğer temyiz itirazları yerinde görülmedi ancak, bir sanığın müştekinin zararını karşılamak istediği belirtmesi üzerine ödeme yeri ve makul bir süre gösterilmeden değerlendirme yapılmadığı için karar bozuldu. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c ve 53. maddeleri, 168. madde de yer almaktadır.

2. Ceza Dairesi 2019/4322 E. , 2019/17692 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İş yeri dozunulmazlığını bozma suçu birden fazla kişi tarafından işlenmesine rağmen sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırım yapılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık ...’in 08/05/2015 tarihli son celsede müştekinin zararını karşılamak istediğini belirtmesi karşısında, sanığın ödemesi gereken miktarla ilgili ödeme yeri gösterilip makul bir süre de tanındıktan sonra sonucuna göre sanıklar hakkında TCK"nın 168. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA 13/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.