Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/1177 Esas 2019/12450 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Devrek 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı .... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL"dir.
Temyize konu kararda, davalılar aleyhine her bir davacı için 5.000,00"er TL manevi tazminata hükmedilmiş olup karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz dilekçesinin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı .... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ...."ye geri verilmesine 24/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.