
Esas No: 2018/1331
Karar No: 2018/2799
Karar Tarihi: 12.02.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/1331 Esas 2018/2799 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, ihbar ve kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile ödenmeyen ücret alacaklarını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesinin ardından Dairemizin 12.12.2016 tarih 2016/28571 esas, 2016/26834 karar sayılı ilamı ile dinlenen tanıkların beyanları ve aynı işyerinde çalışan diğer işçilerin çalışmalarını gösterir puantaj kayıtları birlikte değerlendirilerek, davacının çalışmasının haftanın yedi günü 07:00-18:00 saatleri arasında olduğu, hesaplanan onbir saatlik çalışması boyunca yemek, çay, tuvalet, temizlik gibi ihtiyaçları için en az bir saat ara dinlenmesi kullandığı kabul edildiğinde, günlük çalışması on saat, günlük fazla çalışması (10-7,5) ikibuçuk saat ve haftalık fazla çalışması (2,5x7) onyedibuçuk saat olarak hesaplanması gerektiği yönüyle bozulmuştur. Mahkemece bozma kararına uyulmakla davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai çalışması karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla mesai yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan bayram ve genel tatil ücreti ödemesinin yapıldığı varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarından, fazla mesai ücretlerinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından daha fazla çalışıldığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının bordroda görünenden daha fazla olduğu yönünde bir ihtirazi kaydının bulunması halinde, çalışmalarının ispatı her türlü delille yapılabilir.
Somut uyuşmazlıkta; davacının davalı işyerinde 07.02.2007-16.03.2008 tarihleri arasında klima ustası olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda verilen kararda davacı işçinin günlük toplam 4 saat fazla mesai yaparak haftada yedi gün çalıştığı şeklinde belirleme ile hüküm kurulmasının ardından karar Dairemizin emsal nitelikli kesinleşmiş seri dosyalarında olduğu gibi haftalık fazla çalışmanın (2,5x7) 17.5 saat belirlenmesi yönüyle bozulmuştur. Bozma sonrası bilirkişi tarafından her ne kadar 17.5 saat fazla mesai kabulü ile hesaplama yapılacağı açıklanmış ise de hesap bölümünde fazla mesai 18 saat üzerinden çalışılan hafta sayısı ile çarpılarak bulunmuştur. Mahkemece aynı yöndeki hesaplama kararda da benimsenmiştir. Bu halde Dairemiz bozma kararı ve dosya kapsamınındaki fazla mesai belirlemesini aşar nitelikteki kabul hatalı olup bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde ilgililere iadesine, 12.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.
N.E.