Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/35917 Esas 2016/77 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı tarafından davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.


K A R A R

Davacı, davalı bankadan kullandığı kredi nedeniyle haksız kesintiler yapıldığını ileri sürerek toplam 6.000.000 TL nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 3.000.00 TL nin dava tarihinden itibaren faizi ile tahsiline karar verilmiş; Hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafın temyizi iadesine karar verilmeyen 500.00 TL lik ekspertiz ücretine ilişkin olup karar tarihi itibariyle 2.080 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davacının miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2–Reddedilen miktar üzerinden davalı lehine 750.00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davalı lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ne varki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeni bir yargılamayı gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Birinci bentte açıklanan nedenle davacının temyiz talebinin reddine, İkinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hüküm bölümünün üçüncü fıkrasının tümüyle karardan çıkartılarak yerine ( Karar tarihinde yürürlükte olan ...Ü.T"si gereğince 750.00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine ) söz ve rakamların yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliye ONANMASINA, peşin alınan 51,23 TL harcın davalıya iadesine, 05/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.