Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16988 Esas 2016/1932 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş, sanığın görevi gereği yasal olarak kendisine tevdii edilen malı belli bir süre kullanıp hakkında herhangi bir uyarı, ihbar, şikayet veya soruşturma olmaksızın kendiliğinden kuruma yatırması halinde kullanma zimmetinin oluşabileceği, Develi İlçe Emniyet Müdürlüğü Trafik Tescil ve Denetleme Büro Amirliğinde sayman mutemedi olarak görevli olan sanığın başka bir göreve atandıktan sonra devir-teslim işlemlerini geciktirmesi üzerine yapılan denetimle zimmetin ortaya çıkarıldığı ve soruşturma başladıktan sonra tutarının ödendiği, bu itibarla sabit olan eyleminin temellük zimmeti vasfında olduğu gözetilmeden cezasından 5237 sayılı TCK"nın 247/3. maddesi uyarınca aynı Kanunun 61/5. maddesindeki sıralamaya da aykırı olacak şekilde indirim yapılması ve suçun 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesine rağmen, sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. madde ve fıkrası gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi lüzumuna uyulmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 22/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.