Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5296 Esas 2018/2147 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5296
Karar No: 2018/2147
Karar Tarihi: 21.02.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5296 Esas 2018/2147 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Sanığın savunmasında suçu kabul etmediği ancak tanık dinlenilmeden ve eksik kovuşturma ile mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Sanıkların bir kez hüküm kurulması yeterliyken fazla ceza verildiği, lehe hükümlerin uygulanması taleplerinin dikkate alınmadığı, TCK'nın 53. maddesine ilişkin iptal kararının değerlendirilmesi gerektiği gerekçeleriyle karar bozulmuştur. TCK'nın 142/2-d maddesi hakkında açıklama yapılmıştır. TCK'nın 62. maddesi ve TCK'nın 53. maddesi iptal kararı da belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2017/5296 E. , 2018/2147 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Sanık ...’in, talimat ile alınan savunmasında suçu kabul etmeyerek kimsenin evine girmediğini, ... plakalı aracı ... isimli şahıstan aldığını, aracı çalmadığını savunması karşısında, adı geçen kişinin var olup olmadığının tespit edilerek, temin edilebilmesi halinde tanık sıfatı ile usulüne uygun olarak dinlenilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde mağdur ..."na karşı hırsızlık suçlarından sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2)Sanıkların müştekinin evine girerek suça konu diğer eşyaların yanında araç kontak anahtarını da çaldıktan sonra, araya zaman aralığı girmeden bu anahtar ile park halindeki aracı çalmaları şeklinde gerçekleşen eylemlerinin; bütün halinde tek suç oluşturduğu gözetilmeden, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan TCK"nın 142/2-d maddesi uyarınca bir kez hüküm kurulması ile yetinilmesi gerekirken, TCK"nın 142/2-d maddesinden 2’şer kez uygulama yapılıp fazla ceza tayini,
3)Sanık ... müdafiinin, lehe hükümlerin uygulanmasını talep ettiğinin anlaşılması karşısında; bu beyanın 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasına yönelikte olduğu anlaşılmasına rağmen anılan Yasa maddesinin uygulanıp-uygulanmaması konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
4)T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii, ... ve ..."in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 21/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.