2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/6672 Karar No: 2019/17660 Karar Tarihi: 13.11.2019
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6672 Esas 2019/17660 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme, hırsızlık suçlarından mahkum olmuştur. Kararda, konut dokunulmazlığını bozma suçunun yanlışlıkla yazıldığı, yargılama gideri dökümünün eksik olduğu ifade edilmiştir. Sanık, tekerrüre esas alınan bir ilam sebebiyle hüküm giymiştir ancak uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlendiği için tekerrür hükümleri ve TCK'nın 53. maddesi bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK'nın 58. ve 141/1. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi olarak belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2019/6672 E. , 2019/17660 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; İş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun, gerekçeli karar başlığında konut dokunulmazlığını bozma olarak, sanığın tekerrüre esas alınan ilamının karar numarasının hüküm fıkrasında 2013/93 yerine 2009/93 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası, kısa ve gerekçeli kararda yargılama gideri dökümünün gösterilmemesi mahallinde giderilmesi mümkün eksiklik olarak kabul edilmiş; sanığın adli sicil kaydında yer alan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 25/06/2013 gün, .... Karar sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan aldığı mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa"nın 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253.maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alındığında ve sanığın başkaca tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve.... sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.