Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/8474 Esas 2017/2487 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8474
Karar No: 2017/2487
Karar Tarihi: 09.03.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/8474 Esas 2017/2487 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ile mağdur arasında karşılıklı yaralama olayı yaşandığına dair bir şikayet üzerine asliye ceza mahkemesi tarafından karar verilmiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir kararına atıfta bulunularak ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği tespit edilmediği için haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışması yapılmamıştır. Ayrıca, temel cezaların asgari haddedeki tutarlara indirilmesine rağmen gerekçede çelişkiye düşülmüştür. Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu nedenlerden dolayı, hüküm bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir:
- 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi: Haksız tahrik hükümleri
- 5237 sayılı TCK'nin 62/1 maddesi: Affetme
- 5237 sayılı TCK'nin 50/1 maddesi: İyi halden indirim
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi: Hak yoksunlukları (Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş bazı ibareler bulunmaktadır)
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi: Ceza Muhakemesi Kanunu'nda yapılan değişiklikleri içermektedir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. m

3. Ceza Dairesi 2016/8474 E. , 2017/2487 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece, bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine; Ancak;
1) Tarafların aşamalardaki beyanlarına göre sanık ile mağdurun karşılıklı birbirlerini yaralamaları şeklinde gerçekleşen olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarihli esas 2002/4-238-2002/367 sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin araştırılması, bu hususun tespit edilememesi durumunda da sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Suçun işleniş özellikleri olumlu değerlendirilerek, temel cezalar asgari hadden tayin edildiği halde, aynı gerekçeyle 5237 sayılı TCK"nin 62/1 ve 50/1.maddelerinin uygulanmalarına yer olmadığına karar verilmek suretiyle, gerekçede çelişkiye düşülmesi,
3) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik
5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 09/03/2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.