Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6464 Esas 2019/17649 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6464
Karar No: 2019/17649
Karar Tarihi: 13.11.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6464 Esas 2019/17649 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 2019/6464 E., 2019/17649 K. numaralı karara göre, sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkum edilmiştir. Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz. Bu nedenle önceki hükümlülüklerinden en ağırı tekerrüre esas alınır. Mahkeme, yapılan duruşmaya toplanan delillere göre temyiz itirazları reddederek hükümlerin istem gibi onanmasına hükmetmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi ve TCK'nın 53. maddesi ile Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı göz önünde bulundurulmuştur.

2. Ceza Dairesi 2019/6464 E. , 2019/17649 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece hangi ilamın tekerrüre esas alındığı karar yerinde belirtilmemiş ise de; 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesinde yer alan "tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca önceki hükümlülüklerinden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarih ve 2012/6- 1431 esas, 2013/18 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, sanıkların mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, hükümde tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği hususu gözönüne alındığında tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmemesi bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.