BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin ... Sebze ve Meyve Halinde bulunan davalı şirkete ait işyerinde 27.01.2002 - 12.07.2014 tarihleri arasında katip olarak çalıştığını, iş akdinin haklı bir gerekçe gösterilmeksizin feshedildiğini ancak kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmediğini, işyerinin bulunduğu sebze ve meyve halinin dini bayramlar ve pazar günleri dışında devamlı çalışma halinde olduğunu, davacının çalışma süresi boyunca gece 24:30 ile gündüz 12.00 saatleri arasında çalıştığını ancak fazla çalışma ücretlerinin de ödenmediğini ileri sürerek; kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai ücreti, milli bayram ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili şirkette katip olarak çalışmaktayken 17.07.2014 tarihinde kendi isteğiyle işten ayrıldığını, davacının mesaisinin gece 02.00’den başlayarak sabah 08.00-09.00’a kadar devam ettiğini ve fazla çalışmasının söz konusu olmadığını beyanla, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı taraf istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut uyuşmazlıkta, işyerinde fazla mesai yaptığını ispat yükü kendi üzerinde bulunan davacı, iddiasının ispatında tanık deliline dayanmıştır. Taraf tanıklarının 03.03.2015 tarihinde ifadelerinin alınmış olunmasına karşın, davacı vekili tanık beyanlarının mevcut davacı ile ilgili olmadığı, davacının aynı işyerinde çalışan oğlu ... tarafından mahkemenin 2014/718 esas sayılı dosyasına kayıtlı olarak davalı işveren aleyhine açılan dosyasına ilişkin olduğu, tanıklarca her iki dosya içinde aynı beyanlarda bulunulmuş gibi sehven tutanak tanzim edildiğinin anlaşıldığı gerekçesiyle, yeniden dinlenilmeleri talep edilmiştir. Davalı vekili tarafından da aynı doğrultuda talep de bulunulması üzerine İlk Derece Mahkemesi tarafından tanıkların 12.11.2015 tarihinde yeniden beyanları alınmıştır.
Hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda ise dosya içerisinde işyerindeki çalışma düzenini gösterir işyeri kayıtlarının bulunmaması sebebiyle davacı ve davalı tarafların tanık beyanlarının bir bütün olarak değerlendirildiği ve davacının haftada 6 gün ortalama gece 24:30 ile gündüz 12:00 saatleri arasında, 1,5 saat ara dinlenme süresinin düşümü ile günde 10 saat ve haftada 60 saat çalışarak, haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiştir.
Ne var ki; dinlenilen davacı tanıklarının davalı işyerinde hiç çalışması bulunmayan, yalnızca işyerinin bulunduğu meyve ve sebze haline alışveriş yapmak üzere gelip giden pazarcı esnafı kimseler olduğu ve davacının çalışma düzeni hakkında doğrudan bilgi sahibi bulunmadıkları anlaşılmaktadır. Davalı işyerinde davacı ile birlikte çalışmış olup, davacının çalışma düzeni hakkında beyanda bulunan davalı tanıklarının 12.11.2015 tarihli duruşma zaptında yer alan birbiri ile uyumlu ifadeleri ile davalı vekilinin 16.03.2015 tarihli tanık anlatımlarına karşı beyan dilekçesi birlikte gözetildiğinde davacının haftanın 6 günü gece 01:00 ile gündüz 10:00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenme süresinin düşümü ile günlük 8 saat ve haftalık 48 saat çalışarak, haftada 3 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır. Davacının fazla çalışma alacağının açıklanan hususlara göre hesaplanması gerekmesine karşın, hatalı değerlendirmeye dayalı olarak yazılı şekilde verilen karar isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.