13. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/36996 Karar No: 2016/49 Karar Tarihi: 05.01.2016
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/36996 Esas 2016/49 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, 2.389.02 TL alacak davası açarak icra takibi başlatmıştır. Mahkeme, davayı kısmen kabul etmiş ve takibin 2.000.00 TL üzerinden devamına karar vermiştir. Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak, davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır çünkü HUMK'nun 427/2 maddesindeki parasal sınırın açık bir hükme sahip olmamasına rağmen Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun kararına göre yerel mahkemelerin kararının temyiz edilebilmesi için kararın tarihinde yürürlükte olan kanun hükmünün esas alınması gerektiği belirtilmiştir. Temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kanun maddesi: HUMK 427/2.
13. Hukuk Dairesi 2015/36996 E. , 2016/49 K.
"İçtihat Metni"
... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla) verilen 25.2.2015 gün ve 171-69 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu. KARAR Davacı, 2.389.02 TL alacağın tahsili için icra takibinde bulunmuş, mahkemece 25.2.2015 gününde davanın kısmen kabulü ile takibin 2.000.00 TL üzerinden devamına fazla istemin reddine karar verilmiş, Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080.00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080.00 YTL yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427 maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 05/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.