Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/36456 Esas 2016/44 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/36456
Karar No: 2016/44
Karar Tarihi: 05.01.2016

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/36456 Esas 2016/44 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı banka, davacıdan 2,500 TL'lik alacağın tahsilini istemişti. Tüketici Mahkemesi, davanın kısmen kabulüne karar vererek, 472,50 TL'nin davalıdan tahsiline hükmetti. Hüküm, davalı tarafından temyiz edildi. Ancak, temyiz edilen bölüm karar tarihinde 2,080 TL'yi geçmediği için, davalının temyiz hakkı bulunmadığı belirtildi ve temyiz dilekçesi reddedildi. Sonuç olarak, miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesi reddedildi.
Kanun Maddeleri:
- HUMK.nun 427/2 maddesi: Temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL.
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi: 1.1.2015 tarihinden itibaren 2,080 TL'ye çıkarılmıştır.

13. Hukuk Dairesi 2015/36456 E. , 2016/44 K.

"İçtihat Metni"

... ile ... Bankası vekili avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında ...Tüketici Mahkemesinden verilen 26.06.2015 gün ve 2014/490 2015/887 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR
Davacı 2,500 TL alacağın tahsilini istemiş, mahkemece 26.06.2015 tarihinde davanın kısmen kabulüne, 472,50 TL"nin davalıdan tahsiline, fazlaya ilşkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2,080 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2,080 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 05.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.