Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7791 Esas 2019/3523 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7791
Karar No: 2019/3523
Karar Tarihi: 13.03.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7791 Esas 2019/3523 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm reddedilmiştir. Bu karar, 22/10/2015 tarihinde TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca doğrudan verilen 2240 TL para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi olmaması nedeniyle verilmiştir. Daha önce, doğrudan hükmedilen 3000 TL'ye kadar para cezalarının hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, ancak şimdi 3000 TL'nin altındaki adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, 2000 TL'ye kadar adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri halen uygulanmaktadır. Kanun maddeleri şöyle açıklanabilir:
- TCK'nın 89/1 maddesi: Taksirle işlenen suçlar
- TCK'nın 89/2-b maddesi: Taksirle yaralama suçu
- TCK'nın 62/1 maddesi: Ceza miktarının belirlenmesi
- TCK'nın 52/2-4 maddeleri: Cezanın taksir ve diğer nedenlere göre azaltılması veya artırılması.

12. Ceza Dairesi 2017/7791 E. , 2019/3523 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 22/10/2015 tarihinde TCK"nın 89/1,89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca doğrudan verilen 2240 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi de olmayıp, sanığın temyiz isteminin reddine ilişkin Develi Asliye Ceza Mahkemesinin 27/10/2015 tarihli ek kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, verilen red kararının isteme uygun olarak ONANMASINA; 13/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.