Bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/3971 Esas 2020/11567 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f , 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, sahibinden.com isimli internet sitesinde Hyundai Accent marka bir araç ilanı verdiği, katılanın bu ilanı görmesi üzerine ilanda belirtilen telefonu aradığı ve 13.500 TL"ye aracın satımı hususunda anlaştıkları, daha sonra bu şahsın yönlendirmesiyle verdiği başka telefon numaralı kişiyle de görüştüğü ve devamında bu kişinin cep telefonu hattına 300 TL ve 300 TL olmak üzere toplam 600 TL para gönderdiği, yine aracın icrada sorunu çıktığından bahisle sanık adına PTT"den 1.280 TL para gönderdiği, yatırılan paraların çekildiği, fakat aracın kendisine verilmediği, akabinde satıcı şahıs yada şahıslara bir daha ulaşamadığı, bu suretle sanığın üzerine atılı bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın savunması, katılan beyanı, para gönderme dekont ve makbuzları, kamera görüntüleri, sahibinden.com sitesi yazıları, telefon numarası tespitleri ile dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında bulunan Denizli 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/816-2013/54 sayılı ilamının suç tarihi olan 06/02/2013"den sonra 08/04/2013 tarihinde kesinleşmesine rağmen tekerrüre esas alınması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, fakat, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyetinin olduğu anlaşıldığından bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 2/7. bendinin tamamen çıkarılmasına ve "Sanığın adli sicil kaydında bulunan Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/92-2012/329 sayılı ilamı ile uzlaşmaya tabi TCK"nın 155/1. maddesine göre 3.600 TL adli para cezasının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca hükmolunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, ayrıca sanık hakkında TCK"nın 58/6-son cümlesi uyarınca cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin UYGULANMASINA" fıkrasının eklenmesi suretiyle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi uyarınca hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.