Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/9141 Esas 2019/9144 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9141
Karar No: 2019/9144
Karar Tarihi: 27.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/9141 Esas 2019/9144 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, hükümlü uyuşturucu madde bulundurmaktan mahkum oldu ve cezaevine girdi. Ancak daha önce de tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmış olan hükümlü, bu tedbirleri yerine getirmediği için hapis cezasına çarptırıldı. Kararın itiraza tabi olduğu ve yetkili itiraz merciince karar verilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilmesine karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/7. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. madde'nin 2. fıkrası
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. ve 101/3. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 264/2. maddesi.

10. Ceza Dairesi 2019/9141 E. , 2019/9144 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İSTANBUL ANADOLU 5. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : a) Mahkûmiyet
b) Hükmolunan cezanın aynen infazı

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümlü hakkında Üsküdar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/02/2008 tarih ve 2008/11 esas, 2008/35 karar sayılı ilamı ile TCK"nın 191/1-2-6 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 10/09/2008 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin olarak 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınmadan verilen 14/10/2015 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraza tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 27/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.