22. Hukuk Dairesi 2018/4382 E. , 2018/10593 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin emeklilik sebebi ile iş akdini feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekilleri, davacının ücretlerinin ödendiğini beyan ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının fazla mesai ücreti hesabına esas alınan çalışma saatleri konusu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.
Somut olayda davacı hafta içi 06.00-15.00 saatleri arasında çalıştığı, 1 saat ara dinlenme yaptığı, cumartesi günü 15.00-23.00 saatleri arasında çalıştığı 1 saat ara dinlenme yaptığını beyan etmiştir.
Davacı tanıkları ise, davacının hafta içi 06.00-15.00 saatleri arasında günde 9 saat, cumartesi günleri de 06.00-15.00 saatleri arasında çalıştığı, haftanın 1 günü de 15.00 dan sonra çalışmaları halinde 1 saat fazla mesai yaptıklarını beyan etmişlerdir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise; tanık beyanlarına göre davacının hafta içi 06.00-15.00 saatleri arası günde 9 saat, cumartesi günleri ise davacının beyanını esas almak suretiyle, 8 saat çalıştığı kabul edilip, ara dinlenme süreleri düşüldüğünde hafta içi günlük fiili çalışma süresinin 8 saat ve cumartesi günleri fiili çalışması süresinin 7,5 saat olmak üzere toplam 47,5 saat olduğu, davacı tanıklarının haftada 1 gün fazla çalışma yapıldığına dair beyanları gereğince de haftalık çalışma süresine 1 saat eklenerek haftalık 48,5 saat çalıştığı, buna göre davacının haftalık 3,5 saat fazla çalışma alacağı olduğu kabul edilmiştir. Davacının dava dilekçesindeki isteminden fazla olarak, davacı tanıklarının beyanları gereğince haftalık fazla çalışma süresine 1 saat eklenerek ve cumartesi günü yarım saat dinlenme süresi mahsup edilerek davacının 3,5 saat fazla mesai yaptığının kabulü ile hesaplama yapılması talep aşımı olup, karar bu yönden hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
