Tacir veya şirket yöneticisi olan ya da şirket adına hareket eden kişilerin ticari faaliyetleri sırasında dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/36529 Esas 2020/11562 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tacir veya şirket yöneticisi olan ya da şirket adına hareket eden kişilerin ticari faaliyetleri sırasında dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-h, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Tacir veya şirket yöneticisi olan ya da şirket adına hareket eden kişilerin ticari faaliyetleri sırasında dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, ... Ltd. Şti. yetkilisi olduğu, 3881 ada 1 parselde yapımı devam etmekte olan ... A Blok 1 no"lu daireyi katılana satış yetkisi olmadığı halde 02/04/2010 tarihli satış sözleşmesi gereğince 125.000,00 TL"ye peşin parayla sattığı, dairenin gerçek sahipleri ortaya çıktığında durumun anlaşıldığı, bu suretle sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanığın 07/01/2009 tarihli tüm arsa sahiplerini temsilen ... ile yaptığı düzenleme şeklinde gayrimenkul satış vaadi yoluyla kat karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca, A ve B bloktaki tüm daireleri satma yetkisine sahip olduğunu, buna göre de suça konu daireyi katılana satıp parasını aldığını, ancak arsa sahibinin daha sonradan sözleşmeye uymayarak tüm dairelerin satış yetkisini vermediğinden katılana tapuda devir yapamadığını, başka dairelerin devrini yaptığını savunduğu, dosyada başka kişilere tapuda devredildiğini gösterir tapu senetlerinin olduğu, sanıkla anlaşma yapan ..."in vefat ettiği ve arsada hak sahibi olan tanıklar ... ve ..."in, abileri olan Mehmet ile sanığın muhatap olduğunu, anlaşmanın içeriğini bilmediklerini beyan ettikleri, sanığın sunduğu sözleşmenin 4, 6 ve 7. maddeleriyle sanığın savunmasının paralel olduğu, bu suretle taraflar arasındaki ilişkinin hukuki mahiyette kaldığı sebebiyle beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.