Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5019 Esas 2019/17614 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5019
Karar No: 2019/17614
Karar Tarihi: 12.11.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5019 Esas 2019/17614 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiştir. Sanık müdafii, dokunulmazlık ihlali ve mala zarar verme suçlarına ilişkin hükümleri temyiz etmiştir. Ancak hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların itiraza tabi olmadığı ve temyiz edilemeyeceği gerekçesiyle, sanık müdafiinin temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itirazın merciince incelenmek üzere dosyanın mahkemeye iadesi kararı verilmiştir. Sanık hakkında mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilemeyeceği belirtilip, sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlal suçlarından ve hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarını reddetmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının da göz önünde bulundurulduğu ve bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. İlgili kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi, 5320 sayılı

2. Ceza Dairesi 2019/5019 E. , 2019/17614 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1. Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığı ve 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de Kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından sanık müdafiinin temyiz dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2. Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
3. Sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlal suçlarından, sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde,
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.