Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/7949 Esas 2017/2442 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7949
Karar No: 2017/2442
Karar Tarihi: 09.03.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/7949 Esas 2017/2442 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş olmasına rağmen, bu karar infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğini ancak, denetimli serbestlik süresinin belirlenmesinde hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarının da değerlendirilmesi gerektiğinden hükümdeki bu kısım bozulmuştur. Hükmün diğer kısımları ise düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri: Anayasa Mahkemesi 2014/140 Esas - 2015/85 Karar, 5237 sayılı TCK'nin 53. ve 58/7. maddeleri, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında kanunun 108. maddesi'nin 4, 5 ve 6. fıkraları, 6723 sayılı kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.
3. Ceza Dairesi         2016/7949 E.  ,  2017/2442 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Mahkumiyetlerine dair

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü;
    Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında kanunun 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olup, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 6723 sayılı kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün 9. fıkrasından ""1 yıl denetim süresi belirlenmesine ilişkin kısımdan"", ""1 yıl"" ibaresinin çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.