Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2c, 3b, 22/3, 62, 52, 52/4. uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa 16.06.2014 tarihli celsede TCK"nın 22/3 maddesinin uygulanması ihtimaline binaen ek savunma hakkı tanındığı anlaşıldığından tebliğnamedeki ek savunma hakkı verilmeden savunma hakkı kısıtlanarak hüküm kurulduğundan bahisle bozma talep eden görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesi gereğince verilen temel cezanın 89/3-b maddesi gereğince bir kat artırılması gerekirken, temel cezanın, önce 89/2-c maddesi gereği ½ oranında artırılıp, sonrasında bulunan ceza süresi üzerinden 89/3-b maddesi gereğince bir kat daha artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
2-TCK"nın 61. maddesi gereğince bilinçli taksir hükmünün temel ceza tayininden sonra uygulanması gerekirken, nitelikli hal nedeniyle yapılan artırımdan sonra uygulanması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.