5809 sayılı Kanun

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6718
Karar No: 2019/17611
Karar Tarihi: 12.11.2019

5809 sayılı Kanun"a muhalefet - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6718 Esas 2019/17611 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davanın mahkumiyet kararı temyiz edildi. Sanığa adli para cezası verildiği için, mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasının belirtilmemesi nedeniyle karar tekrar ele alındı ve bu bölümler çıkartıldı. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 58/6 maddesi gereği, mükerrirlerin ceza süresinin infaz rejimine göre çektirilmesi için hapis cezası verilmesi gerektiği hatırlatıldı. Bu nedenle, sanığa para cezası verilmesi nedeniyle çektirilmesi gereken infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin belirtilmediği için karar bozuldu. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 58/6 ve 58/7 maddeleri ve 5275 sayılı Yasanın 108/1-c ve 2 maddeleridir.

2. Ceza Dairesi 2019/6718 E. , 2019/17611 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Kanun"a muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet Cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında doğrudan adli para cezasına hükmedildiği halde tayin olunan cezanın, 5237 sayılı TCK’nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi nedeniyle hükmün temyizi kabil olduğu ve mahkemece 18.12.2018 tarihinde verilen karar ile el çekilen dosya, “sanık hakkında adli para cezasına hükmedildiği için, hükümlülük kararında, mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilemeyeceğinden” bahisle tekrar ele alınarak ilamın hüküm kısmından, sanık hakkında TCK’nın 58/6. maddesinin uygulanmasına ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılmasına dair 14.01.2019 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesine göre, tekerrür halinde hükmolunan cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve aynı maddenin 8.fıkrasında yer alan mükerrirlerin mahkum olduğu cezanın infazı ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasının, kanunda gösterilen şekilde yapılması gerektiği biçimindeki düzenlemeler doğrultusunda, 5275 sayılı Yasanın 108/1-c maddesinde, tekerrür halinde işlenen suçtan dolayı mahkum olunan süreli hapis cezasının dörtte üçünün infaz kurumunda iyi hali olarak çekilmesi durumunda, koşullu salıverilmeden yararlanılabileceği ve ancak aynı maddenin 2.fıkrasına göre, tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağına dair hükümler içerdiği dikkate alındığında, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanabilmesi için hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği anlaşılmakla, hakkında para cezasına hükmedilen sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Yasanın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, “sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7 maddesi uyarınca sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve sanık hakkında cezanın infazından sonra 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.