Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/34959 Esas 2018/10575 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/34959
Karar No: 2018/10575
Karar Tarihi: 03.05.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/34959 Esas 2018/10575 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, davalı şirkette 1995-2005 yılları arasında çalıştığını ve emekli olduktan sonra kıdem ve ihbar tazminatı ile genel tatil ve ulusal bayram genel tatil ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle alacak davası açmıştır. Mahkeme, deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davalı şirket, kararı temyiz etmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda dosyada yapılan işlemlerin harçtan muaf olduğu anlaşılmış olmasına rağmen hüküm kısmında davalının peşin harçtan sorumlu tutulduğu belirlenmiştir. Bu nedenle hüküm düzeltme yapılarak, davalıdan harç alınmasına yer olmadığına hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi: Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan müstesna olduğunu belirtir.

22. Hukuk Dairesi 2015/34959 E. , 2018/10575 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette çeşitli işlerde 1995-2005 tarihleri arasında çalıştığını ve emekli olduğunu, kıdem ve ihbar tazminatı ile genel tatil ve ulusal bayram genel tatil ücretlerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, işçilik haklarının ödenmesi yükümlülüğünün işçiyi çalıştıran firmaya ait olduğunu bu nedenle davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan müstesna olacağı belirtilmiştir.

Somut olayda davalı ... harçtan muaf olmasına rağmen, hüküm kısmının “2” numaralı bendinde davalının peşin harçtan sorumlu tutulmuş olması hatalı olup, bozma sebebi ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının,
"2-Alınması gereken 507,40 TL harçtan peşin alınan 25,20 TL, nin mahsubu ile bakiye 482,20 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına," şeklinde olan 2. bendinin çıkartılarak yerine,
"2-Davalı harçtan muaf olduğundan, davalıdan harç alınmasına yer olmadığına,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.