Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/3040 Esas 2022/3610 Karar Sayılı İlamı

Sanık ...’ın çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından gerçekleştirilen yargılaması sonunda, atılı suçlardan mahkumiyetine dair Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.06.2018 gün ve 2018/172 Esas, 2018/324 Karar sayılı hükümlerin istinaf edilmesi üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 09.10.2018 gün ve 2018/2373 Esas, 2018/2101 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden karardaki mahkumiyete ilişkin bölümün çıkarılarak yerine sanığın bu suçtan beraatine yazılması suretiyle düzeltilerek, çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm açısından ise esastan reddine dair kurulan hükümlerin sanık müdafisi ile katılan mağdure vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 09.10.2019 gün ve 2019/2845 Esas, 2019/11510 sayılı onama yönündeki kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.05.2019 günlü, 14-2019/20889 sayılı itiraznamesi ile sanığın her iki suçtan beraatine karar verilmesi gerektiğinden bahisle 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 02.06.2020 gün ve 2019/7209 Esas, 2020/2373 sayılı Kararıyla esasen sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat etmesi karşısında, çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılan değerlendirmede vaki itirazın reddiyle, bu hususta karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.12.2021 gün ve 2020/(kapatılan)14-235 Esas, 2021/668 Karar sayılı ilamıyla sanığın temyiz içerikli dilekçesiyle ilgili Dairesince yeniden değerlendirme yapılarak karar verilmesi için itirazın değişik gerekçeyle kabulü ile Daire kararının kaldırılarak sanığın temyiz istemi ve sanık müdafisinin eski hale getirme talebinin birlikte değerlendirilerek incelenmesi için dosya Dairemize gönderilmekle tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın 12.12.2018 tarihli temyiz dilekçesiyle ilgili olarak 20.03.2019 günlü tebliğnamede görüş belirtilmediği anlaşıldığından, ek tebliğname düzenlenmek suretiyle anılan eksik giderildikten sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.