MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28.03.2016 tarih ve 2015/50-2016/84 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait “...” markasının tanınmış marka olduğunu, davalının “... ..."nin ..." ibaresi ile 29. sınıfta tescil başvurusunda bulunduğunu, “...’nin ...” ifadesinin nitelik ve vasıf bildiren ibareler olduğunu, “...” ibaresinin ise “... ..."nin ...” ibaresine nazaran daha belirgin ve fark edilir olmadığını, 556 sayılı KHK’nın 7/1-a, 7/1-c ve 5. maddelerince tescil engeli olduğunu gerekçesiyle ...’ye itirazda bulunduklarını, itirazlarının reddedildiğini belirterek hukuka aykırı ... kararının iptalini, başvuru konusu marka tescil edilmiş ise hükümsüzlüğünü ve sicilden terkinini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, alınan kararlar ve yapılan işlemlerin usule ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, “...’nin ...” ibaresinin şüpheye mahal vermeyecek kadar açık bir şekilde yardımcı unsur olduğunu, “...” ibaresinin yanında ve daimi birlikte kullanılacak olan yardımcı unsur taşımasının tescile engel olmayacağını, 7/1-c olarak değerlendirilmeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, başvuru markasında yer alan görselde marka unsuru olarak şekil ve bu şeklin alt kısmında kırmızı renk içerisinde baskın ... yazısı yer aldığı, bu görselde baskın olarak inek başlığı figürü ile ... ibaresinin baskın ve ön planda olduğu ve markada asli unsur olarak gözüktüğü, hemen altında yer alan "..."nin ..." ibaresinin ise bir markadan çok asıl markanın sloganı niteliğinde tali unsur şeklinde görüldüğü, KHK 7. maddesinde belirtilen ürünün cins, çeşit, vasıf, kalite, miktar, amaç, değer, coğrafi kaynak şeklinde tanımlayıcı bir vasfı olarak markada yer almadığı, bu açıdan 556 sayılı KHK"nın 7. maddesinde belirtilen mutlak red sebebinin somut olayda gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, ....03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.