22. Hukuk Dairesi 2017/12857 E. , 2018/10561 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılardan TTK Genel Müdürlüğü vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret alacağı, iaşe bedeli alacağı ve yıllık izin ücreti alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalıların cevabının özeti:
Davalılar, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davacı ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalı ... Müdürlüğünün tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece verilen kararın hüküm fıkrasının 5. bendinde “Davacının net 2.599,14 TL ücret alacağının 1 TL"sinin dava tarihi olan 18.12.2013 tarihinden itibaren, 2.598,14 TL"sinin ıslah tarihi olan 08.09.2014 tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” karar verilmiştir. Ancak, dosya içeriğinden, davacı tarafın fesih tarihinden sonra dava açma tarihinden önce davalı ... Müdürlüğüne 31.07.2013 tarihli (davalı Kurum kayıtlarına da 31.07.2013 giriş tarihli) dilekçesi ile müracaat ederek 2.476,00 TL işçilik ücret alacağının derhal ödenmesini talep ettiği görülmektedir. Davacı tarafça 2.476,00 TL’lık ücret alacağı yönünden davadan önce davalı ... temerrüde düşürülmüştür. Bu nedenle, davalı ... yönünden davacının ücret alacağından 2.476,00 TL’lık kısmına 31.07.2013 tarihinden, bakiyesine ise dava tarihinden itibaren faize hükmedilmemesi hatalıdır.
Ancak bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Yukarıda açıklanan nedenle, temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının;
5. bendinin tamamen kaldırılarak yerine “Davacının net 2.599,14 TL ücret alacağının, (davalı ... yönünden 2.476,00 TL’sının temerrüt tarihi olan 31.07.2013 tarihinden itibaren, bakiyesi 123,14 TL’sının dava tarihi olan 18.12.2013 itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz ile birlikte, davalı ... İnş. Tic. A.Ş. yönünden 1 TL"sının dava tarihi olan 18.12.2013 tarihinden itibaren, 2.598,14 TL"sının ıslah tarihi olan 08.09.2014 tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz ile birlikte olmak üzere) davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine” şeklinde yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalı ... Müdürlüğüne yükletilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 03.05.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.
