13. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/35601 Karar No: 2016/24 Karar Tarihi: 05.01.2016
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/35601 Esas 2016/24 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı bankaya karşı açılan alacak davasında, Tüketici Mahkemesi 2,033 TL alacak hakkında karar verdi. Bu karar, davalı tarafından temyiz edildi ancak Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HUMK) 427/2 maddesi gereğince parasal sınır 1,000,000,000 TL idi. Ancak 5236 sayılı yasa ile bu sınır 2,080 TL'ye çıkarıldı. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun kararı uyarınca, yerel mahkemeler tarafından verilen kararların temyizi ve temyiz incelemesi sonrasında Yargıtay daireleri veya Hukuk Genel Kurulu tarafından verilen kararların düzeltilmesi için başvurulması durumunda, hangi karara yönelikse o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Bu kararda ise davalının temyiz hakkı bulunmadığı belirtilerek 2,080 TL'yi geçmediğinden HUMK'nun 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı olmadığına karar verildi. Sonuç olarak, temyiz dilekçesi reddedildi ve karar kesinleşti. Kararda geçen kanun maddeleri: HUMK'nun 427/2 ve 440/III-2 maddeleri.
13. Hukuk Dairesi 2015/35601 E. , 2016/24 K.
"İçtihat Metni"
... ile ... Bankası vekili avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında ...Tüketici Mahkemesinden verilen 14.07.2015 gün ve 2014/1188 2015/1551 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR Davacı 2,033 TL alacağın tahsilini istemiş, mahkemece 14.07.2015 tarihinde davanın kabulüne, 2,033 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2,080 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2,080 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 05.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.