Davacılar 1-... 2-... ile davalı ... arasındaki davadan dolayı ... Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 01.04.2014 gün ve 2013/324 E.-2014/161 K. sayılı hükmü onayan 23. Hukuk Dairesinin 26.02.2019 gün ve 2016/2195 E.-2019/707 K. sayılı ilamı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinin bir türü olan kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan tapu iptâl ve tescil, olmadığı takdirde tazminat talebinden ibarettir. Mahkemece davanın konusuz kalması nedeniyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş,davacı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 23. Hukuk Dairesi"nin 26.02.2019 tarih, 2016/2195 Esas, 2019/707 karar sayılı ilamıyla karar onanmış; onama kararına karşı davacı vekili tarafından yasal süresi içerisinde karar düzeltme talebinde bulunulması üzerine dosya yeniden incelenmiştir.
Karar düzeltme talebinin kural olarak temyiz incelemesini yapan Yargıtay Hukuk Dairesince incelenmesi gerekmekte ise de; Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 09.02.2018 gün 2018/1 sayılı işbölümü kararı ile arsa payı karşılığı inşaat yapım sözleşmesinden kaynaklanan ve 01.07.2016 tarihinden sonra temyiz ya da karar düzeltme talepli olarak Yargıtay"a gelen dosyalardaki temyiz ya da karar düzeltme taleplerini incelemek görevi Yargıtay 15. Hukuk Dairesi"ne verildiğinden karar düzeltme talebi Dairemizce incelenmiştir.
Davacılar vekili, müvekkilleri ile davalı arasında kat karşılığı inşaat sözleşmesi yapıldığını, bu sözleşmeye göre, davacılara 51187 ada, 1 parsel üzerinde yapılacak konutlardan verileceğinin kararlaştırıldığını, ancak bu taşınmaz üzerine yapılan konutların kurasının çekildiğini, davacıların kura çekimine davet edilmediğini ileri sürerek bu taşınmaz üzerinde yapılan konutlardan davalı belediye adına kayıtlı 2 tanesinin tapusunun iptâli ile davacılar adına tapuya tescili olmadığı takdirde emsal bedelleri olan 100.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yapılan sözleşme ekindeki taahhütnamede, davacılara taşınmazlarına en yakın bölgede yapılacak konutlardan verileceğinin yazılı olduğunu, bu nedenle davanın yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın konusuz kaldığının bildirildiği gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, yargılama harç ve giderlerinden davacı sorumlu tutulmuştur.
6100 sayılı HMK"nın 331/1 maddesinde "Davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hâllerde, hâkim, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir ve hükmeder." hükmü bulunmaktadır. Mahkemece bu hükme göre bir değerlendirme yapılmaksızın davalı yararına yargılama gideri ve maktu vekâlet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır.
Mahkemece yapılacak iş; yargılamaya devamla davanın açıldığı tarih itibariyle tarafların haklılık durumunu belirleyip, buna göre yargılama giderlerini takdir edip hüküm altına almaktan ibarettir.
SONUÇ: Davacıların karar düzeltme taleplerinin kabulü ile Yargıtay 23. Hukuk Dairesi"nin 26.02.2019 tarih, 2016/2195 Esas, 2019/707 karar sayılı onama kararının kaldırılarak mahkeme kararının davacı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 123,60 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacılara iadesine, ödediği karar düzeltme peşin harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davacılara geri verilmesine, 04.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.